مشخصات پیامبر گرامی اسلام(صلی الله علیه و آله):
نام: محمد، احمد
لقب معروف: رسول الله، خاتم النبیین، رحمه للعالمین
کنیه: ابوالقاسم
پدر: عبدالله
مادر: آمنه
زمان ولادت: در تاریخ تولد ایشان اختلاف است و ۱۲، ۱۷، ۲، ۸ ربیع الأول و حتی ۱۲ ماه رمضان نیز نقل شده است.
محل ولادت: در مکه و شعب ابوطالب
زمان شهادت: دوم[۱] یا هشتم[۲] ربیع الأول و یا ۲۸ صفر[۳] سال ۱۱ هجری[۴]
محل شهادت: در مدینه
عامل شهادت: سم
مدت پیامبری: ۲۳ سال
مدت عمر: ۶۳ سال[۵]
مرقد شریف: در مسجد النبی(صلی الله علیه و آله وسلم)، واقع در مدینه
اما اینکه ایشان در چه تاریخی به دنیا آمده است اختلاف است که بعضی از اقوال را در اینجا ذکر می نمایم:
مرحوم کلینی در کتاب اصول کافی می فرماید:
وُلِدَ النَّبِیُّ ص لِاثْنَتَیْ عَشْرَهَ لَیْلَهً مَضَتْ مِنْ شَهْرِ رَبِیعٍ الْأَوَّلِ فِی عَامِ الْفِیلِ یَوْمَ الْجُمُعَهِ مَعَ الزَّوَالِ وَ رُوِیَ أَیْضاً عِنْدَ طُلُوعِ الْفَجْر.[۶]
علامه مجلسی نیز در کتاب مرأه العقول می فرماید:
اتفقت الإمامیه إلا من شذ منهم على أن ولادته صلى الله علیه و آله و سلم کانت فی سابع عشر شهر ربیع الأول، و ذهب أکثر المخالفین إلى أنها کانت فی الثانی عشر منه.[۷]
و درباره قول مرحوم کلینی نیز می فرماید:
و اختاره المصنف رحمه الله إما اختیارا أو تقیه و الأخیر أظهر.[۸]
همچنین شیخ صدوق نیز در کتاب کمال الدین و تمام النعمه ولادت ایشان را ۱۲ می داند و می فرماید:
وُلِدَ رَسُولُ اللَّهِ ص عَامَ الْفِیلِ لِاثْنَتَیْ عَشْرَهَ لَیْلَهً مَضَتْ مِنْ رَبِیعٍ الْأَوَّل.[۹]
ابن حبیب نیز در کتاب المحبر می گوید:
ولد رسول الله صلى الله علیه یوم الاثنین للیلتین خلتا من شهر ربیع الأول.[۱۰]
و در جای دیگر می گوید:
و یقال لثمان لیال خلون من شهر ربیع الأول.[۱۱]
یعقوبی نیز می نویسد:
لاثنتی عشره لیله خلت من شهر رمضان.[۱۲]
امیدوارم که این پست برای شما مفید باشد.
انتقادات و پیشنهادات خود را در پایین همین صفحه می توانید برای ما ارسال نمائید.
منابع:
[۱] بحار الأنوار، ج۲۲، ص۵۰۳
[۲] بحار الأنوار، ج۲۲، ص۵۰۴
[۳] الطبقاتالکبرى،ج۳،ص۵
[۴] الطبقاتالکبرى،ج۳،ص۵
[۵] بحار الأنوار، ج۲۲، ص۵۰۳
[۶] الکافی، ج۱، ص۴۳۹
[۷] مرآه العقول فی شرح أخبار آل الرسول، ج۵، ص۱۷۰
[۸] مرآه العقول فی شرح أخبار آل الرسول، ج۵، ص۱۷۰
[۹] کمال الدین و تمام النعمه، ج۱، ص: ۱۹۶
[۱۰] المحبر، ص۸ و ۹
[۱۱] المحبر، ص۹
[۱۲] تاریخ الیعقوبی، ج۲، ص۷